13.09.2018 aktualizacja 15.09.2018

Bp Juliusz Bursche zostanie odznaczony pośmiertnie Orderem Orła Białego

Bp Juliusz Bursche. Źródło: Polona Bp Juliusz Bursche. Źródło: Polona

Bp Juliusz Bursche, zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsuburskiego w latach 1905-1942, zostanie odznaczony pośmiertnie Orderem Orła Białego. Nastąpi to 11 listopada - w 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości - poinformowała PAP w czwartek rzeczniczka Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Agnieszka Godfrejów-Tarnogórska.

Dodała, że w środę, 12 września, odbyło się w Pałacu Prezydenckim posiedzenie Komitetu Narodowych Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego prezydent Andrzej Duda ogłosił nazwiska 25 osób zasłużonych dla polskiej niepodległości wśród których znalazł się bp Bursche.

Ks. dr Juliusz Bursche urodził się 19 września 1862 r. w Kaliszu. Po studiach w Dorpacie został ordynowany 30 listopada 1884 r. przez biskupa Pawła von Evertha w Warszawie. Od roku 1895 do 1904 roku był radcą Konsystorza. Pod koniec grudnia 1904 r. został mianowany przez cara rosyjskiego Mikołaja II generalnym superintendentem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. W dniu 22 stycznia 1905 r. w kościele Świętej Trójcy w Warszawie odbyła się jego uroczysta instalacja na ten urząd. W latach 1915-1918 superintendent generalny Juliusz Bursche był na zesłaniu w Rosji. Przez Sztokholm powrócił do niepodległej ojczyzny w lutym 1918 roku, obejmując ponownie obowiązki zwierzchnika Kościoła. Zgodnie z nowym Zasadniczym Prawem Wewnętrznym Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i ustawą państwową w dniu 3 lipca 1937 r. ks. dr Juliusz Bursche został jednomyślnie wybrany pierwszym Biskupem Kościoła.

Biskup Juliusz Bursche był zdecydowanym orędownikiem polskiej niezawisłości. Ponieważ jako potomek niemieckich imigrantów angażował się na rzecz Polski, to w myśl ideologii narodowo-socjalistycznej uznano go za "zdrajcę narodu niemieckiego". W 1939 roku został aresztowany i przewieziony do więzienia Gestapo przy Albrechtstrasse, a potem przetransportowany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. W lutym 1942 r. przewieziono go w ciężkim stanie do szpitala w Berlinie, gdzie wkrótce zmarł 20 lutego 1942 r. Rodzinie odmówiono wydania doczesnych szczątków biskupa, jak i ujawnienia miejsca pochówku. Pamięć o nim miała być zupełnie wymazana.

Poszukiwania miejsca pochówku zmarłego w hitlerowskim więzieniu polskiego biskupa ewangelickiego trwały ponad siedemdziesiąt lat. W 2017 r. Klaus Leutner i Paweł Woźniak odnaleźli dokumenty, które pozwoliły ustalić miejsce złożenia urny na Miejskim Cmentarzu przy Humboldtstrasse w Berlinie Reinickendorf.(PAP)

autor: Stanisław Karnacewicz

skz/ krap/

Copyright

Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.