21.08.2018

Lubelskie: pożegnanie weterana września 1939 r. płk. W. Rokickiego

 Bełżyce, 21.08.2018. Uroczystości pogrzebowe płk. Władysława Rokickiego. (sko) Fot. PAP/W. Jargiło Bełżyce, 21.08.2018. Uroczystości pogrzebowe płk. Władysława Rokickiego. (sko) Fot. PAP/W. Jargiło

Rodzina, bliscy, przedstawiciele władz i środowisk kombatanckich oraz żołnierze uczestniczyli we wtorek w Bełżycach (Lubelskie) w pogrzebie weterana wojny obronnej we wrześniu 1939 r., płk. Władysława Rokickiego. Zmarł on 17 sierpnia; miał 100 lat.

Msza św. pogrzebowa odprawiona została w kościele parafialnym w Bełżycach, po niej ciało płk. Rokickiego, w asyście wojskowej, pochowano na miejscowym cmentarzu.

Wojewoda lubelski Przemysław Czarnek przypomniał, że zmarły walczył w szeregach armii Lublin we wrześniu 1939 r., był żołnierzem Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich podczas okupacji, a po wojnie aktywnym społecznikiem, także wychowawcą młodzieży, którą uczył patriotyzmu i szacunku dla tradycji.

„Działalność płk. Rokickiego można nazwać zasiewem. Zasiał Pan Pułkownik zdrowe dobre ziarno miłości do ojczyzny, szacunku do przeszłości, czci dla naszych przodków, wielkich bohaterów, dzięki którym możemy dziś żyć w niepodległej, wolnej ojczyźnie” – powiedział Czarnek.

„Chcę oddać hołd wielkiemu człowiekowi, wielkiemu Polakowi, wielkiemu żołnierzowi” – dodał wojewoda.

Rokicki urodził się w 1917 r. we wsi Krężnica Okrągła pod Lublinem. Chodził do Szkoły Ogrodniczo-Szkółkarskiej w Lublinie. W latach 1937-1938 służył w kompanii łączności 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu. Po wybuchu wojny walczył w szeregach armii Lublin. 17 września 1939 r. został ranny pod Żółkiewką.

Od 1940 r., po powrocie w rodzinne strony, działał w konspiracji. W 1942 r. wstąpił do AK. Był więziony przez gestapo, bity. Potem służył do końca wojny w Batalionach Chłopskich.

W 1944 r. zgłosił się na ochotnika do wojska i został skierowany do 2. Frontowej Oficerskiej Szkoły Piechoty w Lublinie. Zawodową służbę pełnił do 1946. Ukończył studia ekonomiczne na KUL. Pracował w spółdzielczości i aktywnie działał społecznie wśród kombatantów. Był m.in. prezesem Stowarzyszenia b. Żołnierzy Batalionów Chłopskich, członkiem Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa przy wojewodzie lubelskim.

Przyczynił się do powstania wielu upamiętnień wydarzeń związanych z walką o wolną Polskę, m.in. do budowy Pomnika Obrońców Lublina w 1939 r., Pomnika Bohaterów Monte Cassino, Pomnika Powstańców Styczniowych. (PAP)

Autor: Zbigniew Kopeć

kop/ wj/

Copyright

Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.